1. Tetëdhjetë e nëntë vjet e një ditë më parë, më 13 gusht të vitit 1933, në orën 14.00 u vra në Selanik të Greqisë Hasan Prishtina.
2.
Nëse do t’ju bjerë udha andejpari e të kërkoni për vendin e vrasjes, do ta keni shumë të vështirë ta gjeni. Sipas gazetave greke të kohës, Hasan Prishtina u vra në kryqëzimin e rrugës “Tsimiski” me rrugën “Vogatsikou”. Mirëpo sot këto dy rrugë nuk kryqëzohen më me njëra-tjetrën, ndoshta për shkak të ndërhyrjeve të mëvonshme në emërtimet e tyre. Rruga “Vogatsikou” përfundon tashmë rreth 80 metra përpara se të kryqëzohet me rrugën “Tsimiski”. Ky segment rruge tashmë emërtohet “John Kouskoura”.
Kësaj ngatërrese i vjen në ndihmë edhe fakti se askush nuk ka menduar të vendosë një pllakë përkujtimore në vendin e vrasjes së Hasan Prishtinës. Shteti ynë nuk e ka në natyrën e tij të merret me heronjtë e kombit të vet, prandaj nuk mund ta kërkojmë prej tij. Siç duket, as shteti grek, i cili në Shqipëri erdhi, zbuloi, zhvarrosi e rivarrosi eshtra ushtarësh të ashtuquajtur grekë, duke i nderuar ato me një memorial dhjetëra hektarësh, ndërtuar në trojet tona, as ky shtet, pra, s’ka dashur a s’është kujtuar të vendosë një pllakë në nderim të vrasjes së Hasan Prishtinës, e cila të shërbejë si informacion dhe orientim për të interesuarit.
Kjo bën që, aktualisht, për vendin e saktë të vrasjes, vetëm të hamendësojmë.
3.
Shtëpia ku Hasan Prishtina banoi përpara se të vritej ndodhet po në Selanik, në adresën:
𝐿��𝑜𝑓. 𝑉𝑎𝑠𝑖𝑙𝑖𝑠𝑠𝑖𝑠 𝑂𝑙𝑔𝑎𝑠 32,
𝑇ℎ𝑒𝑠𝑠𝑎𝑙𝑜𝑛𝑖𝑘𝑖 546 41
Edhe këtu nuk gjendet më asnjë shenjë e tij. As një pllakë përkujtimore, as një gjurmë, as një emër. Madje ndërtesa është shndërruar në shkollë për të verbrit (Σχολή Τυφλών).
Shtëpia në fjalë, të cilën mund ta shihni edhe në fotot e mëposhtme, thuhet se ka qenë pronë e Hasan Prishtinës. Aty ka jetuar edhe e ëma e këtij të fundit. As në rastin e shtëpisë, pronës së tij, nuk pretendoj të ketë bërë e as të bëjë ndonjë përpjekje shteti ynë. Sepse shtetit tonë s’i interesojnë as pronat e pronarëve në Shqipëri, jo më ato në Greqi. Por, së paku, mund të kish bërë një përpjekje për të vënë një pllakë përkujtimore në të. Asgjë.
Më shumë se sa sjellja e shtetit tonë më çudit mungesa e interesimit e të ashtuquajturave “shoqata shqiptare” në Greqi. Janë me dhjetëra të tilla, të cilat nuk di ta kenë ngritur zërin qoftë edhe një herë të vetme për këtë. Këto shoqata janë aq të painteresuara, sa heshtin edhe kur ndaj emigrantëve aktualë shqiptarë në Greqi bëhen padrejtësi të njëpasnjëshme, të tilla si burgosje e dënime të padrejta, akuza për vrasje e grabitje sapo ndodh një e tillë, edhe pse më pas rezulton të mos kenë qenë shqiptarë, por edhe duke i sorollatur nëpër zyra të ndryshme shtetërore, me burokraci që vlejnë vetëm për shqiptarët, apo duke i penalizuar, gjobitur, vënë kryqe në pasaporta nëpër dogana. Prandaj, pretendimi për të pritur diçka prej tyre në lidhje me figurën e Hasan Prishtinës është i tepërt.
Hasan Prishtina e meriton, së paku, një pllakë përkujtimore në vendin ku u vra dhe jetoi.
Une plaque commémorative pour Hasan Pristina
1. Il y a quatre-vingt-neuf ans et un jour, le 13 août 1933, à 14 heures, Hasan Prishtina était tué à Thessalonique, en Grèce.
2.
S’il vous arrive d’y aller et de chercher le lieu du meurtre, vous aurez beaucoup de mal à le trouver. Selon les journaux grecs de l’époque, Hasan Prishtina a été tué à l’intersection de la rue “Tsimiski” et de la rue “Vogatsikou”. Cependant, aujourd’hui, ces deux routes ne se croisent plus, peut-être en raison d’interventions ultérieures dans leurs noms. La rue “Vogatsikou” se termine déjà à environ 80 mètres avant de croiser la rue “Tsimiski”. Ce tronçon routier porte désormais le nom de « John Kouskoura ».
Cette confusion est aidée par le fait que personne n’a pensé à placer une plaque commémorative sur le lieu du meurtre d’Hasan Pristina. Il n’est pas dans la nature de notre État de traiter avec les héros de sa propre nation, nous ne pouvons donc pas le demander. Il semble que même l’État grec, qui est venu en Albanie, n’a pas découvert, exhumé et réenterré les restes de soi-disant soldats grecs, en les honorant d’un mémorial de dizaines d’hectares, construit sur notre terre, pas même cet État, donc, voulait ne pas se souvenir de placer une plaque en l’honneur du meurtre de Hasan Prishtina, qui devrait servir d’information et d’orientation pour les personnes intéressées.
Cela signifie qu’actuellement, nous ne pouvons que deviner le lieu exact du meurtre.
3.
La maison où vivait Hasan Prishtina avant d’être tué est située à Thessalonique, à l’adresse suivante :
𝐿𝑒𝑜𝑓. 𝑉𝑎𝑠𝑖𝑙𝑖𝑠𝑠𝑖𝑠 32,
𝑇ℎ𝑒𝑠𝑠𝑎𝑙𝑜𝑛𝑖𝑘𝑖 546 41
Il n’y a aucun signe de lui ici non plus. Pas une plaque commémorative, pas une trace, pas un nom. Le bâtiment a même été transformé en école pour aveugles (Σχολή Τυφλών).
La maison en question, que vous pouvez voir sur les photos suivantes, aurait appartenu à Hasan Prishtina. La mère de ce dernier y habitait également. Même dans le cas de sa maison, de sa propriété, je ne prétends pas que notre État ait fait ou fera des efforts. Parce que notre État ne s’intéresse même pas aux propriétés des propriétaires en Albanie, pas à celles en Grèce. Mais au moins, vous auriez pu faire un effort pour mettre une plaque commémorative dessus. Rien.
Plus que le comportement de notre Etat, je suis surpris par le manque d’intérêt des soi-disant “associations albanaises” pour la Grèce. Il y en a des dizaines qui, je ne sais pas, ont élevé la voix une seule fois à ce sujet. Ces associations sont si désintéressées qu’elles se taisent même lorsque des injustices successives sont commises contre les immigrés albanais actuels en Grèce, comme l’emprisonnement et les peines injustes, les accusations de meurtre et de vol dès qu’il y en a un, même s’il s’avère qu’elles n’ont pas été Albanais, mais aussi en les faisant passer par divers bureaux de l’État, avec une bureaucratie qui ne s’applique qu’aux Albanais, ou en les pénalisant, en leur infligeant des amendes, en mettant des croix sur leurs passeports à la douane. Par conséquent, la prétention d’attendre quelque chose d’eux concernant la figure de Hasan Pristina est excessive.
Hasan Prishtina mérite au moins une plaque commémorative à l’endroit où il a été tué et où il a vécu.
